Broken-Record Record-Breaking

Praten over de aanpak van klimaatverandering

Woman canoeing on a stunning mountain lake

Daar lijkt het wel op, nietwaar? Er is een continue stroom aan nieuws dat ergens dramatische weersomstandigheden heersen als gevolg van klimaatverandering. We zijn eraan gewend geraakt om te horen dat het de droogste, heetste, natste of koudste periode is geweest sinds het begin van de metingen. Het kan lijken op het horen van dezelfde regel uit een liedje, steeds maar weer, op repeat.¹ Het laatste rapport over de emissiekloof van de VN weerspiegelt dat gevoel: Broken Record - Temperaturen bereiken nieuwe hoogtepunten, maar de wereld slaagt er (opnieuw) niet in de uitstoot te verminderen.²

De effecten van klimaatverandering nemen toe en beïnvloeden ons weer, onze taal en uiteindelijk ook onze veerkracht. In dit artikel kijken we naar de impact die dit heeft en suggereren we dat er ook reden is voor optimisme als je verder kijkt dan de krantenkoppen.

De taal van het klimaat

Net zoals we gewend zijn geraakt aan de effecten van klimaatverandering op de weerpatronen van de wereld, is ook de manier waarop we erover praten aan het veranderen. We zijn nu bekend met "klimaatverandering", terwijl het nog niet zo lang geleden "opwarming van de aarde" of het "broeikaseffect" was (beide noemden temperatuurstijgingen als het belangrijkste resultaat). U vindt het misschien verrassend dat deze twee woorden een lange geschiedenis hebben. Lexicografen van de Oxford English Dictionary (OED) vonden "klimaatverandering" al in 1854 in een artikel waarin werd onderzocht waarom de winters milder werden in Europa. Zelfs toen was er discussie over de oorzaak. Was het te wijten aan ontbossing en het droogleggen van moerassen, of zou er iets aan de hand zijn met de magnetische polen van de aarde? ³ 

...wist je dat de taal van klimaatverandering en duurzaamheid voortdurend verandert om nieuwe realiteiten en zorgen te weerspiegelen? Sommige termen zijn sterk in opkomst, andere hebben een herziene betekenis gekregen en nog andere zijn gewoon gloednieuw.
Trish Stewart, Senior wetenschapsredacteur OED

Het kan toeval zijn dat klimaatverandering voor het eerst in geprinte artikels verscheen toen de eerste industriële revolutie op zijn hoogtepunt was. Toch zou het nog vele jaren duren voordat het verband tussen toenemende broeikasgassen en veranderende weerpatronen werd bewezen. Dat was nog maar 20 jaar geleden, toen professor Pete Stott van het Britse Met Office in Nature een artikel publiceerde waarin een verband werd gelegd tussen klimaatverandering en de Europese hittegolf van 2003. Deze bevindingen leidden tot de wetenschappelijke beweging die de toeschrijving van extreme gebeurtenissen wordt genoemd. Vandaag de dag lezen we regelmatig krantenkoppen over klimaatverandering omdat de effecten van klimaatverandering op de weersystemen van onze planeet nauwkeuriger in kaart gebracht kunnen worden.

De oorzaken achter de gebeurtenissen van vandaag zijn ook algemeen aanvaard. De Oxford English Dictionary vermijdt over het algemeen chemische formules. Maar als uitzondering staat nu ook "CO₂" (samen met "NOx" en "H₂O") vermeld in het woordenboek. Zelfs hoe we de zin "klimaat..." invullen evolueert, waarbij sommigen nu de voorkeur geven aan "noodsituatie" of "crisis" in plaats van simpelweg "verandering".

Woorden vertaald naar emoties

Hoe we klimaatverandering beschrijven is één ding. Hoe het ons welzijn negatief kan beïnvloeden is een andere. Dit wordt sinds kort "eco-angst" genoemd, verwijzend naar de emotionele reactie op de milieucrisis. Het manifesteert zich eerder in gebieden die al te maken hebben met de gevolgen van klimaatverandering. Maar de impact ervan is overal te vinden, bij degenen die direct met de problemen te maken hebben, van wetenschappers en ingenieurs tot journalisten en iedereen die zich zorgen maakt over de mogelijke gevolgen van een onomkeerbare klimaatverandering.

Een specifieke groep die lijdt aan eco-angst is de jongere generatie. Vorig jaar schreef Britt Wray in Rotman Management⁶ over de bevindingen van een onderzoek van Stanford onder 10.000 jongeren tussen 15 en 25 jaar van over de hele wereld. Het onderzoek omvatte landen als de VS, het VK, Frankrijk, Finland, Nigeria, de Filippijnen, Brazilië, Portugal, Australië en India. De bevindingen waren opzienbarend:

Van alle lage-, midden- en hoge-inkomensnormen gaf 45% aan dat klimaatgerelateerde kwesties hun dagelijks leven negatief beïnvloeden. Van eten tot slapen, het vermogen om zich te concentreren of zelfs plezier werden allemaal genoemd als beïnvloed door klimaatverandering.

In landen met lagere inkomens, die al de ergste gevolgen ondervinden, bleek het slechter functioneren acuter te zijn. Maar zelfs in meer welvarende landen waren de resultaten zorgwekkend. Hier beschreef 75% de vooruitzichten als "beangstigend", 56% was het eens met de stelling "de mensheid is gedoemd" en 39% zei dat de situatie ertoe leidt dat ze zich afvragen of ze zelf wel kinderen willen.

Voor elke persoon die lijdt aan eco-angst, zullen er veel meer zijn die zich afkeren van het lawaai of die geloven dat de schaal van de problemen te groot is om te beïnvloeden. Als individu of als bedrijf hebben we echter een keuze: waar we onze middelen investeren of aan uitgeven, met wie we wel of geen zaken doen en zelfs waar we ons professionele leven doorbrengen. Tezamen kunnen deze tot positieve actie leiden.

Een evenwichtige kijk op klimaatverandering

De manier waarop de effecten van klimaatverandering worden gecommuniceerd is van cruciaal belang. De gebruikte woorden, de keuze van de focus en het sentiment moeten allemaal zorgvuldig overwogen worden. De Verenigde Naties beveelt sterk aan om drie factoren op te nemen. ⁷

 

Gebruik gezaghebbende wetenschappelijke informatie: 

Dit houdt ook in dat we ervoor moeten zorgen dat feiten en cijfers afkomstig zijn van een betrouwbare, wetenschappelijk onderbouwde bron en dat we verkeerde informatie en greenwashing (een bedrijf of product als milieuvriendelijk afschilderen terwijl dat niet zo is) moeten vermijden.

Vertel over het probleem en de oplossingen:

Dit is essentieel om een gevoel van "crisismoeheid" en verslagenheid te voorkomen. De race naar net zero in 2050 en de halvering van broeikasgassen in 2030 is een enorme uitdaging. Om die doelen te bereiken, moet er een sterke focus zijn op het 'hoe'. Naarmate we verder komen op de weg naar duurzaamheid, zullen er meer oplossingen komen.

Actie mobiliseren:

Het benadrukken van de urgentie, een duidelijke focus op de kansen en het benadrukken van de relevantie van actie zijn motiverende factoren. Hoe we de wereldwijde temperatuurstijging kunnen beperken tot 1,5°C is voor velen misschien moeilijk voor te stellen, maar laten zien hoe een hogere efficiëntie bijvoorbeeld de uitstoot kan verminderen is tastbaar en binnen handbereik.

Als het gaat om de mogelijkheid van greenwashing, doen de Verenigde Naties een duidelijke suggestie:

Controleer dubbel wat het bedrijf echt doet om hun koolstofvoetafdruk te verminderen en hun klimaatbeloften waar te maken en promoot alleen echt duurzame merken die aan bepaalde minimumcriteria voldoen.

Daden die meer zeggen dan woorden

Dat is een goed advies, maar hoe en waar zorg je ervoor dat bedrijven hun beloften nakomen? Een betrouwbare bron is het Science Based Targets initiatief (SBTi), opgericht in 2015 als samenwerking tussen CDP, het United Nations Global Compact, World Resources Institute en het Wereld Natuur Fonds.

Sindsdien heeft SBTi een sleutelrol gespeeld in het mobiliseren van bedrijven wereldwijd om actie te ondernemen om klimaatverandering tegen te gaan. Het proces omvat het vastleggen van realistische, haalbare doelen (sectorafhankelijk) en deze samen met de organisatie ontwikkelen voordat ze ter validatie worden voorgelegd. Meer dan 5.500 bedrijven wereldwijd hebben nu gevalideerde doelen. Vorig jaar zijn de doelstellingen van de Spirax Group goedgekeurd voor onze korte- en langetermijn- en net zero-doelstellingen:

  • op korte termijn de absolute scope 1, 2 en 3 emissies met 50,4% verminderen tegen 2032*

  • uiterlijk in 2050 net zero bereiken in scope 1, 2 en 3, wat een minimale reductie van 90% in broeikasgasemissies inhoudt*

  • net zero l broeikasgasemissies bereiken in de hele waardeketen** tegen 2050

*:  Uitgaande van een basisjaar 2021.

**:  De waardeketen van een bedrijf omvat alle activiteiten, van ontwerp, inkoop en productie tot het gebruik van de producten door de klant.

 

Verbintenissen zetten beloften om in realiteit. Ze zijn een intentieverklaring en vormen de maatstaf waaraan we worden afgemeten. De SBTi laat openlijk zien welke organisaties dergelijke toezeggingen hebben gedaan en welke zijn verwijderd volgens het beleid voor naleving van de toezeggingen (u vindt het dashboard met de doelstellingen hier).

Verantwoording afleggen zal steeds belangrijker worden naarmate we collectief en doelgericht handelen om onze toekomst te veranderen. Net zo belangrijk is ons vermogen om samen te werken en onderweg partnerschappen aan te gaan om ervoor te zorgen dat we die doelen halen.

In ons vakgebied, thermische stoomoplossingen, hebben we al veel geleerd over wat er kan worden bereikt. Dit jaar gaan we van start met onze Customer Sustainability Journey en delen we onze ervaringen tot nu toe.

Bedrijven hebben altijd een weg moeten vinden door nieuwe en onzekere gebieden. Tijdens de COP28 van vorig jaar is afgesproken om het gemiddelde jaarlijkse tempo van energie-efficiëntieverbeteringen wereldwijd te verdubbelen tegen 2030. Gezien het belang van thermische energie voor veel sectoren, is het mogelijk om andere records te breken.

Onze expertise over duurzame stoominstallaties

Uw stoomsysteem omvormen om te voldoen aan de duurzaamheidsdoelstellingen van morgen kan een uitdaging lijken. Dankzij onze jarenlange ervaring op het gebied van stoom en innovatie, alsook onze eigen bedrijfsdoelstellingen, zijn we in de ideale positie om u te helpen.

Wilt u graag weten wat wij voor u kunnen betekenen? Contacteer ons dan vandaag nog.

Voetnoten:

¹:  De titel van dit artikel werd voor het eerst bedacht door het Bureau of Linguistic Reality, een kunstproject in San Francisco dat nieuwe manieren onderzoekt om de emoties over te brengen die de klimaatverandering met zich meebrengt. Het maakt gebruik van het retorische middel antimetabole, beroemd gebruikt door president Kennedy in zijn inaugurele rede: "Vraag niet wat je land voor jou kan doen, vraag wat jij voor je land kunt doen."

²:  https://www.unep.org/resources/emissions-gap-report-2023

³:  Scientific American, nov 2021: Klimaatverandering creëert nieuwe woordenschat, van eco-angst tot Kaitiakitanga

⁴:  Onderzoek en innovatie in het VK: Een korte geschiedenis van ontdekkingen over klimaatverandering

⁵:  The Journal of Climate Change and Health, augustus 2021: Understanding Eco-anxiety:A Systematic Scoping Review of Current Literature and Identified Knowledge Gaps Een systematisch overzicht van de huidige literatuur en kennislacunes

⁶:  Rotman School of Management, winter 2023: The Big Ideas Issue

⁷:  | Verenigde Naties Communicating on Climate Change

Dit vindt u misschien ook interessant